कविता 
तिमी थियौ
म थिएँ
हामीमाथि अनन्त आकाश थियो
मधुर वर्षामुनि
प्राप्ति-अप्राप्तिको हिसाब थिएन
तिम्रो मेरो कुनै किताब थिएन ।
अकस्मात
अकस्मात, आँधी आयो
न तिमीले रोक्न सक्यौ
न मैले रोक्न सकेँ
हामीबीच पर्खाल खडा गरीदियो
जे नहुनु थियो त्यहि भैदियो
मबाट तिमी ओझेल भयौ ।
अहिले पनि सम्झन्छु
अहिले पनि सम्झन्छु,सिसौका बोटहरु
नदि तटका अनन्त लाग्दा क्षणहरु
तिमी छौ
म पनि छु
हामीसँग छैनन् ति दिनहरु
तर दिनहरुभन्दा प्रीतिकर छन्
ति दिनका सम्झनाहरु
त्यसैको उज्यालोमा
म पढिरहेछु-
तिम्रो प्रेमको पुस्तक |
दीपकज्योति पौडेल,बेल्जियम